: برای اینکه ضعف های روش گیره و قلاب نسبت به ناودانی منقطع مشخص شود ابتدا فلفسه وال پست را خیلی کلی بررسی کرده و بعد به ضعف های این روش می پردازیم.
در زلزله ها، تجربه ها ثابت کرده که اگر دیوار ازقاب جداسازی نشود ابتدا نیروی در راستای صفحه باعث ایجاد ترک در دیوار می شود و سپس دیوار با کوچکترین نیروی عمود بر صفحه دچار فروریزش می شود.
از تصویر بالا و توضیحات قبلی اینچنین برداشت می شود که در طراحی و اجرای دیوارهای بنای دو عمل اصلی باید لحاظ شود :
- دیوار مانعی برای تغییرشکل قاب ایجاد نکند و این یعنی عملا نیروی درون صفحه( ناشی از تغییرشکل قاب)به دیوار وارد نشود.
آیین نامه برای حل این معضل تاکید میکند که :
الف )دیوارها بایدبا استفاده از یک لایه انعطاف پذیر ( که معمولا یونولیت اجرا می شود) از ستون ها و تیر روی دیوار جدا شوندکه در این مورد تفاوتی بین گیره و قلاب و ناودانی منقطع یا سایر روش ها وجود ندارد.
ب ) با توجه به اتصالات کشویی وادار ها و سایر ضوابط این انتظار وجود دارد که قاب سازه ای به راحتی تغییر شکل بدهد و دیوار مانعی برای قاب ایجاد نکند ولی احتمال حرکت درون صفحه دیوار هم وجود دارد که این جابه جایی درون صفحه ای در اتصال گیره و قلاب برای دیوار امکان پذیر نیست !!!؟
اتصال گیره و قلاب بر خلاف ناودانی منقطع ( و حتی بست رادیکالی ) یه علت عدم امکان جابه چایی افقی میلگرد بستر یک سختی مظاعف ایجاد می کند و عملا در این اتصال علاوه بر نیروی برشی ، نیروی کششی هم به پیچ های متصال به سازه وارد می شود و مانع حرکت حداقلی دیوار در جهت درون صفحه می شود ( باید به این نکته دقت شود که هدف اصلی از ضوابط آیین نامه این است که قاب به راحتی تغییر شکل دهد و دیوار مانعی برای تغییر شکل قاب نداشته باشد ولی با این وجود بازهم نیروی درون صفحه دیوار وجود دارد و باعث جابه جایی حداقل دیوار می شود)
- عامل اصلی دیگری که در دیوارها باید به آن دقت شود، مقاومت دیوار در مقابل نیروی عمود بر صفخه است.برای اینکه این مهم برآورده شود، آیین نامه به وسیله میلگرد بستر تمهیداتی اندیشیده تا دیوار در مقابل خمش و نیروی عمود بر صفحه مقاومتی داشته باشد ولی این میلگرد بستر دیوار را تبدیل یک دیافراگم میکند که نیروی برشی آن باید به قاب ( تیر بالا و ستون های مجاور)منقل شود. آیین نامه برای انتقال این نیروی برشی دیوار، از سه روش اتصال، گیره و قلاب و یا ناودانی منقطع ویا بست رادیکالی استفاده میکند. ( در تصاویر زیر این سه روش اتصال مشاهده می شود)
 اتصال ناودانی منقطع |
اتصال بست رادیکالی |
 اتصال گیره و قلاب |
بهترین روش ، اتصال ناودانی منقطع می باشد چون دارای بال است و میتواند برش دیوار را خیلی بهتر از گیره و قلاب به پیچ های متصل به سازه منتقل کند و دراینجا نیز گیره و قلاب ضعیف تر از سایر روش ها عمل میکند و اگر ضغفی در دیوارچینی ( مثل بلوک یا ملات کم مقاومت ) وجود داشته باشد، این ضعف در گیره و قلاب خیلی بیشتر خودنمای میکند تا روش ناودانی منقطع.
پس روش گیره وقلاب هم آزادی حرکت دیوار را در درون صفحه کاهش میدهد و هم عملکرد مناسبی در انتقال نیروی برشی به سازه را ندارد و تجربه نشان داده که این روش اتصال با عث ایجاد ترک در دیوار و نازک کاری هم میشود درحالیکه در روش ناودانی منقطع این مشگل ها وجود ندارد.
